இந்துமதத்தில் பயன்படுத்தும் பொருட்கள் மருத்துவத் தன்மை வாய்ந்தவை

இந்துமதத்தில் பயன்படுத்தும் பொருட்கள் மருத்துவத் தன்மை வாய்ந்தவை

           ஆலயங்களில்; பூஜையின் போது பயன்படுத்தப்படும் உபசாரப் பொருட்களில் பல மருத்துவத் தன்மை வாய்தவை சித்தர்களால் தான் வழிபாட்டு முறைகள் ஏற்படுத்தப்பட்டது அவர்கள் மனுக்குல நன்மையையே தாரக மந்திரமாகக் கொண்டவர்கள் அந்தவகையில் எல்லா மதத்தினரும் பொதுவாக பயன் படுத்துவது சாம்பிராணி இந்து மதத்தில் பூஜை ஆரம்பத்தில் முதலில் இறைவனுக்கு சமர்ப்பிப்பது சாப்பிராணி புகை இதனை தூபம் என்று அழைப்பர். அது வாய்வின் அடையாளமாக கருதுகின்றனர். பஞ்சபூதங்களில் ஒன்று வாய்வு  இதற்கான பீஜாச்சரமாக 'யம்' எனும் மந்திரம் பயன்படுத்தப்படுகின்றது. தூபம் சமர்பிக்கின்ற போது இறவன் வாயு மயமானவன் என்பதை தெரிவிக்க 'யம்' – வாய்வாத்திகாயை தூபமாக்ராபயாமி என்னும் மந்திரத்தை பிரயோகித்து இறைவனுக்கு தூபம் காட்டப்படுகின்றது. இது போன்று றோமம்கத்தோலின்க சமயத்திலும் பூஜையின் போது பீடத்தில் சாபிராணி கட்டப்படுகின்றது. இஸ்லாமானவர்களும் முத்திப்பேறு பெற்ற கல்லறைகளில் சாம்பிராணி பயன் படுத்துகின்றனர். பௌத்தர்களும் இந்துமத கடவுளான கணபதி, முருகன், அம்மன் போன்ற தெய்வங்களை கணதெய்யோ, கதிரகம தெய்யோ, பத்தினிதெய்யோ என கூறி அங்கும் சாபிராணி காட்டுகின்றனர். இந்த வகையில் எல்லா மதங்களும் வழிபாட்டின் போது சாம்பிராணி பயன் படுத்தப்படுகின்றது.
        பொதுவாக அடியார்கள் ஒன்று கூடும்போது அவர்களின் சுகாதாரம் மிகவும் முக்கியமானதுடன் அது மருத்துவமாகவும் அமைய வேண்டும் என்பது சித்தர்கள் சிந்தையில் உதித்தது. அதன் மருத்துவக்குணம் பற்றி குறிப்பிடுகையில்
'வாதசீ தங்கண்ணோய் மாறாத் தலைவலியும்
ஓதம்உறு பீநகமும் ஓட்டுங்காண் - பூதலத்தில்
வேம்பிதுதான் என்ன மிகுகசப்பை வாய்க்களிக்கும்
சாம்பிராணி யென்னுஞ் சரக்கு' என்றனர் சித்தர்கள்;
பொழிப்பு:
1. 'வாதசீ தங்கண்ணோய் மாறாத் தலைவலியும்: வாதம் என்னும் வாய்வினால் ஏற்படுவது புளிப்பு சுவை இதற்கு காரணம் இதனால் வாய்வு உண்டாகி அது நரம்பு மண்டலத்தை தாக்கி வாதம் ஏற்படுகின்றது இதனை சாம்புராணி புகை சுவாசதின் மூலம் உட்சென்று நோயை குணப்படுத்தும் தன்மை வாய்ந்தது. இது போன்று சீதளம் என்னும் சிரசில் நீர் கட்டு ஏற்பட்டு வலிஏற்படும் நோயை போக்கும் வல்லமை உண்டு. அத்துடன கண்ணோய்யை போக்கும் வல்லமை சாம்புராணிக்கு உண்டு. மாறா தலைவலியையும் போக்கும் வல்லமை உண்டு.
2. 'ஓதம்உறு பீநகமும் ஓட்டுங்காண் - பூதலத்தில்': சலப்பீநசம் என்னும் நீர் தலையில் நின்று நாசியில் தும்மலுடன் சாசி அரிப்பு ஏற்படும் நோய்னை குணம்படுத்தும் ஆற்றல் சாம்பிராணிக்கு உண்டு.
3. 'வேம்பிதுதான் என்ன மிகுகசப்பை வாய்க்களிக்கும்': அதன் சுவை கசப்பு தன்மையான தாக இருக்கும் இது வேம்பினது கசப்பு சுவையுடையதாக இருக்கும்.
4. 'சாம்பிராணி யென்னுஞ் சரக்கு': மேல் கூறப்பட்டவை அனைத்தiயும் போக்க வல்லது சாப்பிராணி என சித்தர்கள் குறிப்பிடுகின்றது.
சித்த வைத்தியத்தின் நாசியால் வைத்தியம் செய்யும் முறை ஒன்று உண்டு. அதனையே இங்கு சித்தர்கள் குறிப்பிட்டுள்ளனர். வாழிபாடே ஆரோக்கியம் அதுவே வாழ்வியலாக கண்டவர்கள் சித்தர்கள் சாம்புராணி ஒருவகை மரத்திலிருந்து (பிரங்கின்சென்ஸ் (குசயமெinஉநளெந) பெறப்படும் பால் அல்லது பிசினிலிருந்து தாயாரிக்ப்படுகின்றது. இம்மரம் பெரும்பாலும் மேற்கத்திய நாடுகள் மற்றும் இந்தியாவில் கல்வராயன், சேர்வராயன் மலைச்சரிவுகளில் 500 மீ – 700 மீ உயரத்தில் காணப்படுகிறது. சாம்பிராணி. குஜராத், அஸ்ஸாம், ராஜஸ்தான், பீகார், ஒரிஸா, மற்றும் தமிழ்நாட்டில் அதிமாக காணப்படுகின்றது. இதன் தாவரவியல் பெயர் பாஸ்வெல்லியா செர்ராட்டா (டீழளறநடடயை ளநசசயவய)
 இது மிக மெதுவாக இறுகி, ஒளிபுகும் தன்மையும் எளிதில் எரியும் தன்மையுமுடைய சாம்பிராணியாக மாறுகிறது. சாம்பிராணி மரம் உறுதியானதும்; எளிதில் அறுக்கவும், இழைக்கவும் முடியும். இவ்வகை மரங்கள் தீக்குச்சிகள் தயாரிக்கப் பெரிதும் பயன்படுகின்றன. நவம்பர் மாதம் முதல் ஜூலை வரையிலான காலங்களில் இம்மரங்களிலிருந்து பால் அதிகமாக வடியும். ஆண்டு ஒன்றிற்கு 1 கி.கி வரையில் ஒரு மரத்திலிருந்து சாம்பிராணி பெற முடியும்.