“முத்திக்கு வித்தகன்
புத்தியில் உறைபவன்.
சித்தியில் விளைந்து
முத்திக்கு வழிகாட்டுபவர்.
முத்திக்கு தடையான
வினை அறுப்பவர்”
விக்கினம் என்பது தடைகளும் பின்னடைவும் என்பது பொருள். இறைவன் எத்தடைகளை தீர்ப்பவன் என்று பொதுவாக கேட்டால் நாம் சொல்வதெல்லாம் எமது முன்னேற்றப் பாதையில் ஏற்படும் தடைகளைப் போக்குபவன் என்று கூறுகின்றோம். நம் க~;டங்களுக்கு காரணம் என்ன என்று கேட்கும் போது அதற்கு கர்மா என்கின்றோம். அல்லது நாம் செய்தவினை என்று கூறுகின்றோம். பிறப்புக்கு காரணம் வினை என்று கூறுகின்றோம். பிறப்பெடுத்ததின் நோக்கம் பிறவாமையை அடைய என்பதும் தெரியும். இப்படி இருக்க விக்கினம் என்பது எது என்று பார்க்கும் போது இறவாமையை அடைய தடையாக அமையும் தடைகளை தகத்தெறியவே என்பதை புரிந்து கொள்ள வேண்டும். மனிதனின் வாழ்கை அமைவது அவர் அவர் செய்த வினையே தவிர இறைவன் காரணமல்ல. நாம் செல்வச் செழிப்புடனும் அல்லது வறுமையில் வாழக்காரணம் நாம் தான். அவை முன்வினைப் பயன் செல்வந்தனானால் அச் செல்வம் எமக்குரியதல்ல அவை கொடைக்கு வழங்கப்பட்டதே தவிர குடும்பத்துக்கு மட்டும் உரியதல்ல. அப்படி அமையுமானால் அது கர்மச் சொத்து அதனால் சந்ததி அழிந்து போகும். அதை கொடையாக கொடுத்து இகபர வாழ்கையில் சந்தோசத்தை இழந்து நரகத்தை அடையும் நிலையிலிருந்து தப்பிக் கொள்ள வேண்டும். விக்கினத்தை தீப்பது என்பது வினை அறுக்க ஏற்படும் தடையை நீக்கி அதை அனுபவித்து பிறவாமையை அடையவே என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
அதாவது அதை அடைய தடையாக அமைவது மூவினையான ஆணவம், கன்மம், மாயை என்பனவாகும். இவற்றுக்கு காரணம் பாசம் அதை அறுக்க வேண்டும். இதனை மதம் என்றும் கூறுவர். மதம் கொண்டயானையை அடக்க அங்குசத்தை பயன்படுத்தி யாயைப்பாகன் அடக்குகின்றான். இதனையே விநாயகர் ஒருகையில் அறுந்த பாசக்கையிறும் மறுகையகையில் அங்குசமும் இருப்பதை காண்கின்றோம். பாசத்தை அறுத்து அங்குசத்தால் வழிப்படுத்துகின்றார் விநாயகப் பெருமான்;. என்பதை இது அர்த்தப்படுத்துகின்றது. அதை அறிய ஞானம் வேண்டும். அதற்காக எழுத்தாணி ஒரு கையில் வைத்திருக்கின்றார். உலகமான உருசியான மோதகம் இன்னுமோர் கையில் வைத்திருக்கின்றார். இதன் மூலம் உலகியலில் மூழ்கினால் இறையியல் இல்லை என்பதை உணர்த்துகின்றது. உலகியலில் விடுதலை பெற ஞானத்தைக் கைக்கொண்டு அங்குசத்தால் வழிப்படுத்தி பாசத்தை அறுத்து அதைத் துறந்து அறம் காத்தால் தான் பிறந்த நோக்கத்தை அடையமுடியும் என்பதை இது உணர்த்துகின்றது. அதாவது “உறவில் துறவு” இதற்கு தடையாக அமைவதனைத்தையும் நீக்குபவன் விநாயகராவார். இதற்கு புத்தி விளிப்படைய வேண்டும். இதற்கு சித்தம் தெளிய வேண்டும். புத்தி சிற்றின்பம் சித்தம் பேரின்பம் ஆகும். புத்தி விளிப்படையும் போது சித்தம் தெளியும் சித்தத் தெளிவுறும் போது பிறப்பின் நோக்கத்தை உணர்த்தும். அதனால் சிற்றன்பம் ஏற்படுத்தும் தடை நீங்கி பேரின்பத்தை அடையவைப்பவரே விநாயகன்.
உதாரணமாக நாம் பாதையில் பயனிக்கையில் அவதானத்துடன் பயனிக்க வேண்டும். அதாவது செப்பனிடப்பட்ட பாதையில் பயனிக்கும் போது பாதையில் இருக்கும் தடை எமக்கு தெரியும். கரடு முறடுடான கல் முள் உள்ள பாதையில் பயனிக்கும் போது அவதானமிருந்தால் தான் கயப்படாமல் செல்ல முடியும். காயப்படும் போது வேதனை அடைவது இயல்பு இதற்கு காரணம் என்ன? தமது கவலையினமே தவிர வேறோன்றும் இல்லை. இதற்கு கடவுளை நோக முடியுமா? நம் வாழ்க்கை என்பது கரடு முறடான கல் முள் உள்ள பாதை இதற்கு காரணம் முன்வினைப்பயன் அனுபவித்தே அதை அழிக்க வேண்டும். நாம் செய்ததை இன்நோருவர் அனுபவிக்க அனுமதியில்லை. அனுபவித்து விடுதலைக்கு வழிவகுப்பவரே விநாயகர். இருந்தும் குரு தேவர் இராமகிரு~;ணர், அருனை முனி ரமன மகரி~p, யேசுநாதர், போன்றோர் மற்றவர்களின் பாவங்களை தம் பெற்று அனுபவித்து இறை நிலை அடைந்தனர்.
சுயநலன் கருதாது பொது நலன் கருதி மற்றவருக்காக வாழ்வது அதாவது பயன்கருதாது செல் செய்து பயன் அனைத்தையும் இறைவனுக்கு அர்ப்பணித்தல் இறைநிலைக்கு இட்டுச் செல்லும் அன்நிலையை அடையச் செய்வதே விநாயகரை வழிபடுவதன் நோக்கமாகும்.
No comments:
Post a Comment